Een winderige dag op de Po vlakte
Door: Arno
Blijf op de hoogte en volg Arno
22 Juni 2018 | Italië, Argenta
Een winderige dag op de Po-vlakte
Laat mij beginnen om iedereen te bedanken voor alle leuke reacties op onze blog. Het is echt leuk om te lezen hoe iedereen met ons mee leeft. Echt top!
Vanmorgen, na een goed ontbijt met uitzicht op de arena, in zuidoostelijke richting vertrokken langs het “Marco Pantani fietspad” dat mooi langs de Adige loopt. Ze hadden regen voorspeld en al snel kregen we flinke stortbui op ons hoofd. Het liep gewoon onze schoenen in. Dus maar een dorpje ingereden voor een cappuccino. De dorpsoudsten die daar waarschijnlijk dagelijks al vroeg vertoeven hadden grote lol bij het zien van twee verzopen Hollanders. Zeker toen ik mijn sokken onder de blower bij het toilet ging drogen.
We hebben in de zoektocht naar een goede planning voor de laatste week, de komende dagen ingezet op per dag aankijken hoe we uitkomen en pas in de loop van de dag beslissen waar we gaan overnachten. Voor vandaag hadden we graag Ravenna gehaald, maar dit leek niet realistisch. We zijn gekomen tot Argenta, 40 km voor Ravenna. Het bleek ten eerste niet realistisch omdat de Reitsma-route niet de kortste route volgt en je dus automatisch meer kilometers maakt dan noodzakelijk. En ten tweede hadden wij vandaag een stevige tegenwind. Zo stevig dat hij ons af en toe terugblies naar snelheden van onder de 15 km per uur. Dan schiet het dus echt niet op. En zoals ik al eerder schreef, het kost ook heel veel kracht. Net voor Ravenna stonden we nog voor een wegens onderhoud afgesloten brug, maar gelukkig werd er tijdelijk een pontje ingezet. Dat scheelde kilometers omrijden.
Omdat we vandaag toch echt een flinke hap uit de nog te overbruggen afstand van 600 km wilde nemen, hebben we echt ‘doorgeharkt’ vandaag (anders kun je het echt niet noemen) en zijn we uiteindelijk tot 170 km gekomen. Maar daar hebben we dan ook 8,5 uur voor in het zadel gezeten. Om kwart over 8 kwamen we aan in het hotel in Argenta.
Deze streek staat bekend om z’n goede keuken. Voor de lunch konden we echter niet zo snel een restaurant vinden en bleef het bij een tosti in een bar. Dat hebben we vanavond goed gemaakt. Snel gedoucht en naar het restaurant iets verderop gelopen. Daar genoten van een huisgemaakte ravioli met pompoen rozemarijn en pecorinakaas, een salade en een lekker glas vino. En een tiramisu (en Jan een sorbet) na. En net komt de eigenaar nog een limoncello brengen.... vervelend!!
Morgen via Ravenna maar de Adriatische kust en daarvan de Apennijnen over naar San Marino. Maar nu snel naar bed, want we zijn echt doodop.
Laat mij beginnen om iedereen te bedanken voor alle leuke reacties op onze blog. Het is echt leuk om te lezen hoe iedereen met ons mee leeft. Echt top!
Vanmorgen, na een goed ontbijt met uitzicht op de arena, in zuidoostelijke richting vertrokken langs het “Marco Pantani fietspad” dat mooi langs de Adige loopt. Ze hadden regen voorspeld en al snel kregen we flinke stortbui op ons hoofd. Het liep gewoon onze schoenen in. Dus maar een dorpje ingereden voor een cappuccino. De dorpsoudsten die daar waarschijnlijk dagelijks al vroeg vertoeven hadden grote lol bij het zien van twee verzopen Hollanders. Zeker toen ik mijn sokken onder de blower bij het toilet ging drogen.
We hebben in de zoektocht naar een goede planning voor de laatste week, de komende dagen ingezet op per dag aankijken hoe we uitkomen en pas in de loop van de dag beslissen waar we gaan overnachten. Voor vandaag hadden we graag Ravenna gehaald, maar dit leek niet realistisch. We zijn gekomen tot Argenta, 40 km voor Ravenna. Het bleek ten eerste niet realistisch omdat de Reitsma-route niet de kortste route volgt en je dus automatisch meer kilometers maakt dan noodzakelijk. En ten tweede hadden wij vandaag een stevige tegenwind. Zo stevig dat hij ons af en toe terugblies naar snelheden van onder de 15 km per uur. Dan schiet het dus echt niet op. En zoals ik al eerder schreef, het kost ook heel veel kracht. Net voor Ravenna stonden we nog voor een wegens onderhoud afgesloten brug, maar gelukkig werd er tijdelijk een pontje ingezet. Dat scheelde kilometers omrijden.
Omdat we vandaag toch echt een flinke hap uit de nog te overbruggen afstand van 600 km wilde nemen, hebben we echt ‘doorgeharkt’ vandaag (anders kun je het echt niet noemen) en zijn we uiteindelijk tot 170 km gekomen. Maar daar hebben we dan ook 8,5 uur voor in het zadel gezeten. Om kwart over 8 kwamen we aan in het hotel in Argenta.
Deze streek staat bekend om z’n goede keuken. Voor de lunch konden we echter niet zo snel een restaurant vinden en bleef het bij een tosti in een bar. Dat hebben we vanavond goed gemaakt. Snel gedoucht en naar het restaurant iets verderop gelopen. Daar genoten van een huisgemaakte ravioli met pompoen rozemarijn en pecorinakaas, een salade en een lekker glas vino. En een tiramisu (en Jan een sorbet) na. En net komt de eigenaar nog een limoncello brengen.... vervelend!!
Morgen via Ravenna maar de Adriatische kust en daarvan de Apennijnen over naar San Marino. Maar nu snel naar bed, want we zijn echt doodop.
-
23 Juni 2018 - 08:10
Cor Willemse :
Het eten maakt weer een hoop goed, de laatste loodjes zet hem op, succes. -
23 Juni 2018 - 12:51
Ben:
Goed gedaan mannen, forse tegenwind en dan nog bijna Ravenna bereiken. Goed om te lezen dat jullie niet alleen fietsen, maar ook genieten van de omgeving en het heerlijke eten! Succes en hou vol. -
23 Juni 2018 - 15:41
Linda:
Wow, wat maken jullie veel kilometers per dag; afzien maar zo te lezen ook enorm genieten. TOP!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
